Κακές συνήθειες

 Όλοι έχουμε στο μυαλό μας ότι ένας αθλητής είναι το πρότυπο της καλής, υγιεινής ζωής και ειδικότερα σε υψηλό επίπεδο για να ξεχωρίσει κάποιος θα πρέπει να τηρεί όλους τους κανόνες της. Και ποιοι είναι αυτοί; Απαγορεύεται το κάπνισμα, όχι στα ναρκωτικά, νωρίς για ύπνο (το πρωί έχεις προπόνηση), οι γυναίκες είναι επικίνδυνες, το αλκοόλ δεν κάνει καλό, πορτοκαλάδα-κοτόπουλο-σαλάτα. Κανόνες απαράβατοι (;). Όπως σε όλους τους κανόνες όμως, κάπου εκεί τριγύρω θα βρεις και μια εξαίρεση. Το ποδόσφαιρο θα ξέφευγε; Και όποιος νομίζει ότι αν ένας ποδοσφαιριστής δεν ακολουθεί την πεπατημένη δεν υπάρχει περίπτωση να κάνει μεγάλη καριέρα, το σημερινό άρθρο έρχεται να του θυμίσει ότι αν το ταλέντο κυλάει στις φλέβες, αν είσαι γεννημένος για να το κάνεις, κανείς δεν μπορεί να σε εμποδίσει. Ή μήπως όχι;
Θα δούμε έξι παίκτες οι οποίοι άφησαν το στίγμα τους στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο και συζητήθηκαν, όχι μόνο για τα κατορθώματά τους στο πράσινο γήπεδο, αλλά και για την εξωγηπεδική τους ζωή.
Και η αντίστροφη μέτρηση για την κορυφή μόλις ξεκίνησε...

Νο 6. Robbie Fowler - θέλω κάτι άσπρο

 Πραγματικός σκόρερ ο Robbie, έχει συνδέσει το όνομά του κυρίως με την Liverpool ( 266 συμ/ 128 γκ. σε δυο σεζόν). Παίζει ακόμα μπάλα κάπου στην Αυστραλία, κολλώντας τα τελευταία του ένσημα. Κατηγορήθηκε από τον τύπο στην Αγγλία για χρήση κοκαΐνης, που ποτέ όμως δεν επιβεβαιώθηκε. Άκουγε, αλλά δεν αντιδρούσε. Όμως δεν λες τέτοια πράγματα για τον Robbie χωρίς να πάρεις πληρωμένη απάντηση... Έτσι, στον πανηγυρισμό μετά το γκολ του στο τοπικό ντέρμπι με την Everton έπεσε στην γραμμή του άουτ και προσποιήθηκε ότι "σνίφαρε" την γραμμή... Και μόνο γι αυτήν τη στιγμή έμπνευσης αξίζει μια θέση στους έξι...

Νο 5. Tony Adams - Μπυρίτσα κανείς;
 Κανονικά την θέση θα έπρεπε να καταλαμβάνει ολόκληρη η ομάδα της Arsenal, αφού μάλλον τα αποδυτήριά της θύμιζαν περισσότερο αγγλική pub, όμως λόγω παλαιότητας, ποσότητας και ποιότητας το βραβείο της θέσης No 5 πηγαίνει στην αγκαλιά του μεγάλου αρχηγού! Η καριέρα του είναι τεράστια αφού δέσποζε στα μετόπισθεν των "κανονιέρηδων" για τρεις δεκαετίες, από το 1983 έως το 2002, κατακτώντας μάλιστα τον άτυπο τίτλο του μοναδικού αρχηγού ομάδας της Αγγλίας που έχει κερδίσει πρωτάθλημα σε τρεις διαφορετικές δεκαετίες με την ίδια ομάδα (1988-89, 1990-91 Championship, 1997-98, 2001-02 Premier League). Όμως ο αρχηγός είχε και τα προβληματάκια του. Του άρεσε η μπυρίτσα υπερβολικά. Πόσο; Τόσο που τον έκανε να πηγαίνει στην προπόνηση μεθυσμένος και να μπλέκει σε καβγάδες συχνά σε μπάρ του Λονδίνου. Το high score του όμως πρέπει να ήταν τον Μάιο του 1990, όταν τράκαρε με το αμάξι του πάνω σε ένα τοίχο κοντά στο σπίτι του και όταν οι αστυνομικοί του έκαναν αλκοτέστ βρήκαν στο αίμα του 27 φορές περισσότερο αλκοόλ από το κανονικό όριο! Μέχρι και σε αγώνα πήγε μεθυσμένος ο αθεόφοβος, με αποτέλεσμα να πέσει από τις σκάλες και να χρειαστούν 29 ράμματα για το κεφάλι του. Για την ακρίβεια ο Tony Adams ήταν αλκοολικός (το υποθέσατε φαντάζομαι)  πράγμα που παραδέχθηκε δημόσια το 1996...

Νο 4.  Paul Gascoigne - Σε θέλουμε για γαμπρό
 Όταν έχεις παίξει σε ομάδες όπως η Newcastle, η Tottenham και η Lazio και έχεις και 57 συμμετοχές με την εθνική σου ομάδα, τότε έχεις μια καριέρα που θα ζήλευαν πολλοί. Όμως τι γίνεται με την εξωγηπεδική ζωή σου κύριε Gascoigne; Ο Gazza λοιπόν, είχε βαλθεί από την εποχή που ήταν αναντικατάστατο μέλος της μεσαίας γραμμής της εθνικής Αγγλίας να την καταστρέψει. Προβλήματα αλκοολισμού, ναρκωτικών, παράνομου στοιχήματος, βουλιμίας, ακόμα και ψυχικών διαταραχών. Δεν τον λες και παιδί για σπίτι. Σε μια σπάνια συνέντευξη στο Sky News τον Μάρτιο του 2009 παραδέχτηκε ότι το 2004 ήπιε τέσσερα (!) μπουκάλια ουίσκι, ενώ όταν ακόμα έπαιζε μπάλα έπαιρνε κοκαΐνη και έπινε ένα λίτρο τζιν την μέρα. Πανάξια στην θέση Νο 4.

Με τον "φίλο" του Vinnie Jones σε τρυφερή στιγμή

Νο. 3 Giuseppe "Peppino" Meazza - Ο πρώτος διδάξας    
 Εδώ μιλάμε για τον παίκτη-σύμβολο της Inter και της εθνικής Ιταλίας. Ίσως ο καλύτερος Ιταλός παίκτης όλων των εποχών. Ακόμα και τα στατιστικά του σε χαζεύουν. 348 ματς / 245 γκολ ως παίκτης της Inter και 443 ματς / 268 γκολ συνολικά και 53 συμμετοχές με την εθνική Ιταλίας και 33 γκολ και δυο Παγκόσμια Κύπελλα (1934, 1938). Σε μια εποχή που το ποδόσφαιρο δεν είχε καμία σχέση με τον σύγχρονο τρόπο παιχνιδιού, ο Meazza μάλλον έκανε ό,τι ήθελε μέσα και έξω από το γήπεδο. Και ποιος άλλωστε θα μπορούσε να του επιβάλει κάτι διαφορετικό από αυτό που ήθελε αυτός να κάνει; Ήταν ο μόνος παίκτης της εθνικής που του επιτρεπόταν το κάπνισμα. Τρία ήταν τα πράγματα που αγαπούσε περισσότερο. Τις γυναίκες, την σαμπάνια και το καμπριολέ του. Συνήθιζε πριν από κάθε ματς να περνάει την νύχτα του σε τοπικό οίκο ανοχής. Ιστορική φράση Meazza όταν σε ένα ματς καθυστέρησε να πάει στο γήπεδο : "  Ευτυχώς έμενα κοντά στο γήπεδο και κατάφερα να φτάσω εκεί βιαστικά. Οι συμπαίκτες μου και ο προπονητής με κοίταξαν απογοητευμένοι. Ήταν μόλις πέντε λεπτά πριν την σέντρα, έτσι άλλαξα γρήγορα και μπήκα με την ομάδα στο γήπεδο. Μπορούσα να ακούσω την διοίκηση της ομάδας να λέει " θα τον κανονίσουμε μετά το ματς. Θα μάθουμε τι έκανε." Ευτυχώς πέτυχα χατ-τρικ και έτσι κάνεις δεν είπε τίποτα..." Θεος;

Νο. 2 George Best - μου αρέσουν τα πάρτι
 O " πέμπτος Beatle", το καμάρι του Belfast, ίσως ένας από τους πιο ταλαντούχους ποδοσφαιριστές που υπήρξαν ποτέ. Έπαιξε με την φανέλα της Manchester United από τα 17 ως τα 28 του. Εκεί πέτυχε 137 γκολ αλλά κυρίως δίδαξε στον κόσμο την χάρη που μπορεί να έχει ένα παιχνίδι όπως το ποδόσφαιρο. Θεαματικός, χαιρόσουν να τον βλέπεις να έχει την μπάλα στα πόδια. Όμως το αλκοόλ και οι γυναίκες ήταν η προτεραιότητά του. Σε όλη του τη ζωή υπήρξε αλκοολικός. Σπαταλούσε όλα του τα χρήματα σε πάρτι και γυναίκες με αποτέλεσμα να πεθάνει πάμφτωχος από πρόβλημα στο κατεστραμμένο του συκώτι το 2005. O Best βρίσκεται στην 16η θέση της λίστας με τους καλύτερους παίκτες του περασμένου αιώνα. Ιστορική φράση του Best : "  Αν είχα γεννηθεί λίγο πιο άσχημος, κανένας δεν θα ήξερε τον Πελέ σήμερα ". Στην δεύτερη θέση, εύκολα.

No 1. Diego Armando Maradona - απλά "Θεός"

 Ότι και να πούμε είναι λίγο. Άλλωστε δεν πιστεύω κάποιος να μην γνωρίζει τα "κατορθώματα" του Diegito. Σε όλα τα επίπεδα. Από τις κατακτήσεις Mundial ως τον δεκαπεντάμηνο αποκλεισμό του το 1991 λόγω χρήσης κοκαΐνης. Η κοκαΐνη είχε γίνει εξάρτηση από την εποχή που πήρε μεταγραφή στην Barcelona. Όμως το πρόβλημα με τα ναρκωτικά και τις γυναίκες μεγάλωσε με την μεταγραφή του στη Napoli. Εκεί ο Maradona ήταν Θεός. Έκανε ό,τι ήθελε. Μια ολόκληρη πόλη ήταν στα πόδια του. Ναρκωτικά και γυναίκες ήταν το η αρχή και το τέλος της μέρας του, με αποτέλεσμα να τιμωρείται με πρόστιμα από την διοίκηση, να χάνει προπονήσεις, μέχρι και να κατηγορείται για εξώγαμο παιδί. Ο μύθος γύρω από τον αριθμό των γυναικών με τις οποίες "κοιμήθηκε" ο Maradona, δίνει και παίρνει.Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 του έγινε αντιντόπιγκ κοντρόλ μετά το δεύτερο ματς και βρέθηκε στον οργανισμό του εφεδρίνη. Εκεί ουσιαστικά τελείωσε η καριέρα του, είχε πετύχει όμως ήδη τόσα πολλά. Μας χάρισε στιγμές να θυμόμαστε, το απίστευτο γκολ του στον ημιτελικό του Mundial το 1986 με την Αγγλία, το "χέρι του Θεού", τα κατορθώματα του με την Νάπολι, αλλά και ένα δίλημμα για τον καλύτερο παίκτη που υπήρξε ποτέ. Όταν ο Pele ρωτήθηκε για το ποιος είναι καλύτερος παίκτης, ο ίδιος ή ο Maradona, απάντησε : "Δεν ξέρω ποιος είναι καλύτερος. Το σίγουρο είναι ότι εμένα με έστειλε ο Θεός στη γη για να παίζω ποδόσφαιρο", αφήνοντας αιχμές για την εξωγηπεδική ζωή του Maradona. Και όταν o Maradona ενημερώθηκε για την απάντηση του Βραζιλιάνου, απλά απάντησε : "Δεν θυμάμαι να έστειλα κανέναν"... Πάντα Νο 1 !

Έξι παίκτες που έχουν την δική τους ιστορία στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Έξι παίκτες που οι κακές συνήθειες δεν τους εμπόδισαν να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους. Ή μήπως δεν είναι έτσι; Ποιά θα ήταν η καριέρα του George Best αν το ποτό δεν είχε μπει στη ζωή του; Αν συνέχιζε την καριέρα του σε υψηλό επίπεδο άλλα πέντε χρόνια; Αν ο Diego είχε απαρνηθεί τα πάρτι και τα ναρκωτικά, θα είχε καταφέρει ακόμα περισσότερα; Τελικά, μήπως η υπερβολική δόξα και τα χρήματα δεν κάνουν πάντα καλό;